Czy podawać dziecku tran?

O pozytywnym wpływie tranu na rozwój dziecka, mówiło się już bardzo dawno. Dlatego postanowiliśmy się przyjrzeć temu, czy faktycznie tran jest tak ważny w diecie dziecka i za jakie procesy odpowiada? Zacznijmy od tego, że tran, to płynny tłuszcz, najczęściej pochodzący z wątroby dorsza – zawiera on nienasycone kwasy tłuszczowe oraz witaminy: A, D oraz E. Badania wykazały, że dzieci, które regularnie przyjmowały tran, miały większy iloraz inteligencji, lepszą pamięć, były bardziej kreatywne i szybciej przyswajały nowe informacje. Kwasy omega-3 oraz witaminy zawarte w tranie wspomagają również odporność, prawidłowy wzrok, wzrost i rozwój kości… Jak widać, tran ma bardzo dużo zalet, dlatego powinniśmy wprowadzić go do diety dziecka, szczególnie, że jesteśmy narodem, który jednak nie sięga po ryby, tak często, jak jest to zalecane. W obecnych czasach nie musimy kierować się wspomnieniami z dzieciństwa i obawiać się, że dziecko nie będzie chciało przyjmować tranu z powodu jego smaku. Dziś w aptekach dostępny jest tran smakowy, jak również w formie żelków. Pamiętajmy tylko, aby przed zakupem zwrócić uwagę na wiek, od jakiego można podawać dziecku tran danej firmy!

Co zrobić gdy dziecko płacze przy obcinaniu paznokci?

Małe dzieci, podobnie jak nie lubią obcinania włosów, tak też niechętnie dają sobie obciąć paznokcie. To drugie jest bardziej kłopotliwe, ponieważ do fryzjera chodzimy raz na kilka miesięcy, natomiast paznokcie trzeba obcinać raz w tygodniu. Więc jak poradzić sobie z maluchem, który sobie tego nie życzy? Jednym z rozwiązań, które szczególnie sprawdza się w przypadku malutkich dzieci, jest obcinanie paznokci wtedy, kiedy maluch śpi. Jednak nie można robić tego w nieskończoność i w końcu trzeba uświadomić malucha, że paznokcie rosną i trzeba je regularnie obcinać. Wtedy najlepiej jest zacząć od mówienia i przygotowywania dziecka na to, że wieczorem obetniemy paznokcie. Dobrze byłoby, abyśmy zrobili to w formie zabawy, czyli np. zaczęli od moczenia paznokci w wodzie z dużą ilością piany. Następnie powiedzmy maluchowi, że najpierw my sobie obetniemy paznokcie, a później zrobimy to jemu. Podczas obcinania musimy tłumaczyć dziecku, że nas to w ogóle nie boli i ono również niczego nie będzie odczuwało. A jeśli maluch boi się nożyczek lub ma z nimi złe wspomnienia, to możemy użyć obcinaczek.

Jak oduczyć dziecka dłubania w nosku?

U małych dzieci często można zaobserwować dłubanie w nosku. Nie zawsze wynika ono z tego, że coś mu w nim przeszkadza. Czasami robi to z nudy, aby zwrócić na siebie uwagę lub z ciekawości. Nie powinniśmy tego lekceważyć także ze względów zdrowotnych, dlatego zawsze zwracajmy dziecku uwagę, że tak nie wolno robić. Dłubanie w nosie przez maluchy może doprowadzić do uszkodzeń śluzówki nosa, krwawienia, stanów zapalnych, a nawet polipów, skrzywienia przegrody nosowej czy zapalenia zatok i zaburzeń przewodu pokarmowego. Aby oduczyć dziecka tej czynności musimy dbać, aby maluch zawsze miał czysty nosek, w tym celu należy oczyszczać go kilka razy dziennie wilgotną chusteczką. Winowajcą może też być zbyt suche powietrze, klimatyzacja, które wysuszają nozdrza. Wtedy powinniśmy kupić nawilżać powietrza. Można też kiedy zobaczymy, że dziecko dłubie w nosku podać mu jakąś zabawkę, aby zająć rączki i odwrócić jego uwagę. Nigdy nie należy na dziecko w takich sytuacjach krzyczeć czy się złościć. Pocieszeniem jest to, że z czasem dziecko z tego wyrasta.

Co zrobić gdy dziecko nie chce myć głowy?

Mało który maluch chętnie myje głowę, zwykle dzieci dostają wtedy histerii i zanoszą się od płaczu, głośno wyrażając swój sprzeciw. Aby to zmienić przede wszystkim musimy zadbać o to, aby woda nie dostawała się do oczu malucha. Zwykle to ona jest sprawcą płaczu, ponieważ wraz z szamponem dostaje się do oczu powodując u dziecka ból i pieczenie. Aby tego uniknąć należy kupić specjalny daszek kąpielowy, który będzie chronił oczy. Dodatkowo jeśli dziecko jest na tyle duże, że będzie rozumiało, możemy dać mu ręcznik i powiedzieć, że jeśli poleci mu woda na buzie to ma ją sobie wytrzeć.

daszek kąpielowy

Bywa też, że pociecha boi się szumu prysznica. Stąd dużo lepszym wyjściem jest dać dziecku do kąpieli jakieś kolorowe pojemniczki czy wiadereczka, którymi najpierw będzie się bawiło, a kiedy już się z nimi oswoi powiemy mu, że teraz niech nabierze do wiaderka wody, a my spłuczemy mu tą wodą włoski. Przy myciu głowy dziecko nie może też być zmęczone, ponieważ wtedy jest drażliwe i szybko może dojść do płaczu i nieprzyjemnych scen podczas kąpieli.

Jak mówić do dziecka, aby wspierać rozwój jego mowy?

Jedno dziecko ma łatwą mowę i w wieku dwóch lat mówi wyraźnie i pełnymi zdaniami. A czasami bywa tak, że trzylatek nie mówi prawie nic. Dlatego już od urodzenia trzeba dużo do dziecka mówić, aby mogła rozwijać się u niego prawidłowo mowa. Przez pierwszy rok życia powinno się mówić do dziecka prostymi zdaniami, śpiewać kołysanki, mówić rymowanki, a także dużo czytać dziecku. Zwykle roczny maluch zaczyna wypowiadać swoje pierwsze słowa. Częstym błędem, który popełniamy w kontakcie z dzieckiem to mówienie do niego sepleniąc np. A cio tam masz? Przy czym nie zdajemy sobie tak do końca sprawy z tego, że dziecko uczy się poprzez naśladownictwo dorosłych i w momencie kiedy ciągle słyszy słowo „cio” zamiast „co”, to zamiast zacząć mówić poprawnie nauczymy je wersji niepoprawnej. Według naukowców, dzieci, które do 6-8 miesiąca były karmione piersią mają lepszą artykulację, ponieważ poprzez ssanie ćwiczą mięśnie, które są potrzebne do mówienia. Mowa u dzieci rozwija się do trzeciego roku życia i statystycznie dziewczynki szybciej zaczynają wypowiadać pierwsze słowa niż chłopcy.

Co zrobić gdy jest gorączka?

Co zrobić gdy jest gorączka?

Mechanizm odpowiedzialny za utrzymywanie stałej ciepłoty ciała nie jest jeszcze u małego dziecka do końca wykształcony, stąd gorączka nie zawsze musi oznaczać infekcję. Bywa, że pojawia się przy przegrzaniu, podczas stresu, wysiłku czy ząbkowania. Gorączka to odruch obronny organizmu, który poprzez zwiększenie temperatury próbuje zwalczyć powód jej wystąpienia. Z tego też powodu nie należy jej zbijać do momentu, aż nie przekroczy 38,5°C. Jeśli jest mniejsza należy tylko obserwować dziecko, podawać mu dużo płynów oraz regularnie powtarzać pomiar temperatury. Gdy jednak przekroczy 38,5 kresek należy podać dziecku paracetamol lub ibuprofen, które dostępne są w aptekach w syropie i w czopku. Jeśli mimo to gorączka się utrzymuje można robić dziecku zimne okłady na czoło i zmieniać je co kwadrans oraz pilnować, aby w pokoju, w którym dziecko przebywa nie było zbyt gorąco. Jeśli po tych zabiegach temperatura nie spadnie należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Dodatkowo należy pamiętać, że dzieciom do 12. roku życia nie wolno podawać aspiryny.

Jak spędzać aktywnie czas z dzieckiem?

W zależności od pory roku możemy ten czas z dzieckiem spędzać aktywnie na różne sposoby. Latem możemy wybrać się na spacer do lasu, pokazywać dziecku rośliny, zwierzątka, zbierać szyszki, gałązki. Jeśli uda nam się złapać biedronkę to warto wytłumaczyć dziecku, że choć jest malutka to też żyje i nie wolno jej zabijać. W ten sposób uwrażliwimy malucha na przyrodę. Wspólny wyjazd nad jezioro będzie dla dziecka fajną atrakcją, ponieważ pod naszym czujnym okiem będzie mogło się pluskać w wodzie, budować z nami babki z piasku, zamki. Inną formą aktywności jest wycieczka rowerowa, zabawa w chowanego, bieganie za piłką, zabawa w ogrodnika. Kiedy dziecko jest nieco starsze można wybrać się z nim zwiedzać jakieś obiekty, które pociechę zainteresują i sprawią, że dowie się czegoś nowego. Zimą z kolei możemy zjeżdżać na sankach, lepić bałwany, rzucać się śnieżkami, budować iglo, aby dziecko mogło do niego wejść i się w nim bawić. Oprócz tego kiedy za oknem jest mróz, można wybrać się na kryty basen. Starsze dzieci można zacząć uczyć jazdy na nartach czy łyżwach.

Jak ubierać maluszka na spacer?

Z tym problemem mierzy się wielu rodziców. Jedną z najprostszych zasad jest ta, która mówi, że noworodka ubieramy tak jak siebie plus jedną warstwę, niemowlę siedzące tak jak siebie, a dziecko chodzące i biegające o jedną warstwę mniej niż siebie. Lepiej będzie jeśli dziecku będzie nieco chłodniej niż jakby miało się spocić, bo wtedy wystarczy, że je przewieje, a maluch bardzo szybko może się rozchorować. Metodą za pomocą, której można sprawdzić czy dziecko jest odpowiednio ubrane jest dotknięcie karku dziecku i wsunięcie dłoni za koszulkę. Jeśli ciało będzie suche, to znaczy, że maluch jest ubrany odpowiednio do panującej aury, natomiast gdy jest spocony to powinno się je przebrać i następnie założyć o jedną warstwę mniej. Zimą dla dziecka chodzącego idealny jest kombinezon, który podczas zabawy malucha oraz schylania się nie sprawi, że podwinie mu się kurteczka i zimno dostanie się do nerek. Obowiązkowa jest też czapka odpowiednia do temperatury. Jeśli na chwilę wchodzisz z dzieckiem do pomieszczenia to od razu zdejmij mu czapkę, ponieważ w innym wypadku się ono spoci, a mokre włosy mogą być przyczyna późniejszych problemów zdrowotnych.

Czy dawać maluchom słodycze i jeśli tak to jakie?

Każde dziecko jeśli tylko spróbuje słodyczy to staną się one jego ulubionym przysmakiem. Tylko jak je wybierać, aby były zdrowe? Najlepsza czekolada będzie deserowa z zawartością kakao od 30 do 70%. Oprócz tego ten przysmak jest cennym źródłem magnezu, żelaza, wapnia i witaminy B3, które są niezbędne do prawidłowego rozwoju malucha. Należy jednak być ostrożnym, bo często dzieci są uczulone na czekoladę i wtedy nie powinno jej się wprowadzać aż do ukończenia drugiego roku życia. Kolorowe żelki najlepiej ograniczać i podawać sporadycznie, ponieważ zawierają dużo sztucznych barwników, które mogą powodować alergie. Dużo zdrowsza będzie galaretka zrobiona własnoręcznie przy pomocy soku z owoców i żelatyny wieprzowej. Podobnie jest z ciastkami i batonikami, które również zawierają w składzie różne niepożądane substancje, dlatego zamiast nich podajmy dziecku domowe ciasto, które może być równie pyszne jak batonik, a przy tym na pewno zdrowsze. I pamiętajmy, aby nauczyć pociechę żeby po zjedzeniu słodyczy umyła ząbki lub chociaż je wypłukała, aby nie rozwijała się próchnica i inne bakterie.

Co zrobić, gdy dziecko gryzie?

Zdarza się, że dziecko bawiąc się w żłobku bądź piaskownicy ugryzło innego malucha. Nie jest to powodem do niepokoju, ponieważ dość często przytrafia się to szkrabom między 1. a 2. rokiem życia. Należy jednak robić wszystko, aby ponownie do takiej sytuacji nie doszło. Małe dzieci często gryzą, aby przynieść sobie ulgę podczas ząbkowania, z kolei te starsze za tą pomocą poznają otoczenie. Maluchy nie mają świadomości, że może to przynieść drugiej osobie ból. Bywa, że maluch w ten sposób chce zwrócić na siebie uwagę. Niekiedy jest to też broń w walce o zabawkę. Jeśli dziecko jest już większe i rozumie to co do niego mówimy, należy wytłumaczyć mu, że zamiast ugryźć kolegę w złości, można mu powiedzieć „To moja zabawka, oddaj mi ją”. Trzeba uświadomić dziecku, że gryzienie przynosi ból i kiedy kolejny raz nas ugryzie możemy delikatnie ścisnąć zębami jego paluszek, aby na własnej skórze przekonało się jak to jest być ugryzionym. Gdy dziecko ma 4-5 lat, a nadal z tego nie wyrosło to wtedy trzeba się udać po pomoc do specjalisty.

okazywanie wsparcia dzieciom

Zdobywanie kolejnych umiejętności może powodować stres, który nie pozostaje bez wpływu na nastrój dziecka – podejmowanie kolejnych prób osiągnięcia czegoś wywołuje nerwowość. Taką drażliwość dziecko może przenosić do domu, co nie pozostanie bez wpływu na zachowanie rodzica, który może poczuć się zaniepokojony – przez kilka godzin nie widział się z dzieckiem, które z pozornie niewytłumaczalnych powodów jest w gorszym nastroju.

Nerwowość rodzica będzie podsycać zdenerwowanie malucha, a w efekcie powstanie zamknięty krąg. Dlatego im szybsza będzie reakcja, tym lepiej dla dziecka. Zmaganie się z nowymi zadaniami można maluchowi ułatwić poprzez chwalenie go za podejmowane próby, będą się one bowiem kojarzyć z przyjemnością, a także wzbudzą w dziecku poczucie, że próbowanie jest pozytywnym i pożądanym zachowaniem. Kiedy jednak się nie udaje, ponieważ zadanie przerasta możliwości dziecka, opiekun musi odpowiedzieć na odczuwaną przez malucha frustrację. Należy wtedy okazać mu wsparcie, które najlepiej odzwierciedla przytulenie.

Jakie zabawki są najlepsze dla mojego dziecka?

Przy wyborze zabawek przede wszystkim powinno się kierować tym, aby stymulowały one rozwój dziecka i edukowały je. Pierwszymi zabawkami mogą być książeczki, które wydają dźwięki czy pluszaki interaktywne. Dla rocznego dziecka przeznaczone jest krzesełko uczydełko, które uczy alfabetu, cyfr, kolorów, zwrotów grzecznościowych, odgłosu zwierząt. Oprócz tego krzesełko reaguje na moment, w którym dziecko siada i wstaje. Tańszym odpowiednikiem takiej zabawki jest tablet edukacyjny, który również uczy wszystkich wyżej wymienionych czynności, a dodatkowo znajdują się na nim obrazki różnych przedmiotów, zwierząt, które po naciśnięciu przez dziecko są wymawiane, a dziecko ma następnie powtórzyć. Taką zabawkę można nabyć już za ok.40 zł, a uczy ona dzieci słownictwa, wymowy, ćwiczy pamięć, spostrzegawczość oraz sprawności manualne. Warto zastanowić się nad zakupem takiej zabawki edukacyjnej, zamiast kupować kolejne urządzenie, które np. tylko świeci lub chodzi, a tak naprawdę nie uczy dziecka niczego nowego. Oprócz tego dziecko powinno mieć jakąś swoją przytulankę, lalkę, czy samochód w przypadku chłopca.

Jak odstawić maluszka od smoczka?

Rozstanie ze smoczkiem nigdy nie jest łatwe, ani dla dziecka ani dla rodziców. Jednak nie należy odwlekać tego momentu, ponieważ może nieść ze sobą przykre skutki. Jeśli Twoje dziecko ma rok lub dwa i wciąż zdarza mu się uspokajać się przy pomocy smoczka to jak najszybciej powinno się tego zaniechać. Najlepszym momentem bowiem na jego odrzucenie jest już 4-5 miesiąc życia dziecka zanim naturalny odruch ssania zmieni się w nawyk. Jeśli przegapiliśmy ten moment to smok stał się dla dziecka przyjemnością i nie zrezygnuje z niej tak chętnie. A długie korzystanie z niego może doprowadzić u pociech do zaburzeń rozwoju mowy, nie wspominając o bakteriach jakie maluch wkłada sobie wraz z nim do buzi, które nie znikną mimo częstego parzenia go. Przy odstawieniu smoczka u większego dziecka, należy go schować, aby nie był w zasięgu ręki malucha. Przy zasypianiu powinniśmy śpiewać mu kołysanki, kołysać go w ramionach, aby odwrócić uwagę od smoka, o którym maluch musi zapomnieć. Najtrudniejsze jest pierwszych kilka dni, po których pociecha przestanie się dopominać o swojego smoczka.

posłać dziecko do żłobka czy nie?

Rodzicowi lub opiekunowi, który waha się przed posłaniem malca do żłobka, warto przedstawić korzyści, jakie dzieci wynoszą z przebywania w takiej placówce. Przede wszystkim maluch rozwija swoje umiejętności społeczne – pójście do żłobka to przyśpieszona socjalizacja, która w przyszłości zaowocuje. Dziecko w żłobku prędzej uczy się życia w grupie i praw nią rządzących. Przekłada się to także na umiejętność współpracy z innymi i otwartość na drugiego człowieka. Jednocześnie jednak uczęszczanie do żłobka to większa samodzielność.

Zazwyczaj na kilka dzieci przypada jeden opiekun, nie brakuje więc osoby, która będzie reagować na każdy, nawet najdrobniejszy problem dziecka. Aby opisywane zmiany stały się widoczne u malucha, musi oczywiście minąć trochę czasu – dziecko potrzebuje czasu i przestrzeni do nauki i zrozumienia pewnych zasad. Warto przeczekać więc początkowe trudności i obserwować pozytywny wpływ żłobka na rozwój dziecka.